ESKI RAMAZANLARDA KALAN BIR GELENEK DIS KIRASI VE ÇAT KAPI MISAFIRLIK

Geçmiste yapilan ve on bir ayin sultani Ramazan’a ayri bir güzellik katan birçok gelenek, zamanla unutuldu. Eski Ramazanlar da iftar misafiri agirlamak bir onur olarak kabul edilir ve hediye olarak dis kirasi verilirken, misafirin en makbulü ise çat kapi gelen dostlar olurduGeçmiste yapilan ve on bir ayin sultani Ramazan’a ayri bir güzellik katan birçok gelenek, zamanla unutuldu. Eski Ramazanlar da iftar misafiri agirlamak bir onur olarak kabul edilir ve hediye olarak dis kirasi verilirken, misafirin en makbulü ise çat kapi gelen dostlar olurdu.  Hicretin ikinci yilinda farz kilinan ve 1387 yildir Islam aleminde coskuyla karsilanan Ramazan ayinda Selçuklu ve Osmanli döneminde yasatilan bazi gelenekler, degisen zamanla birlikte unutuldu. Ramazan’in artik var olmayan geleneklerinden biri hediyelerdir. Zengin konaklarda bir sölen havasinda geçen Ramazan ayi boyunca yüzlerce misafir agirlanir, çat kapi gelen misafirler sofraya buyur edilirdi. Konak sahipleri sadece misafirlerini agirlamakla yetinmez, semtin fakir fukarasi için de sofralar kurdururdu. O dönemlerde ev sahipleri, iftar misafirlerine çesitli hediyeler verirdi. Günümüzde varligini devam ettirmeyen Ramazan geleneklerinden biri de Dis kirasi gelenegidir. Dis kirasi, iftar misafirleri teravih namazina gitmek üzere hazirlanirken, kendilerine sunulan hediyelere denirdi. Misafirlere kadife keseler içinde sunulan hediyeler arasinda gümüs yüzükler, tabaklar, degerli taslardan ve tespihler bulunurdu. Ramazan’in ruhuna uygun olarak, bu gelenek içinde fakir fukara yine unutulmamisti. Misafirlerine Dis kirasi sunan ev sahibi, cömertligi ölçüsünde fakirlere de, yine kadife keseler içerisinde, gümüs akçe ve altin paralar verirdi. Iftar sofralarinin bir diger degismezi ise çat kapi gelen misafirlerdi. Eskiden iftar sofrasi misafirinin en makbulü, çat kapi gelen dostlardi. Eski Ramazanlarda sevilen bir kisiye habersiz misafir olmak büyük bir saygi belirtisiydi. Iftar saati yaklasirken herkes evine çekilir, iftar sofrasinin hazirliklari baslardi. Bu saatlerde, özellikle tam ezan saatinde, sadece çok saygi duyulan ve sevilen yakinlarin evlerine habersiz ziyaretler yapilirdi.