Insan olan bunlari yapmaz!

Sehrin bu yogun gündemini bir tarafa birakip, gelen bir mektubu sizlerle paylasmak istiyorum.Okuyacaginiz satirlarin sonunda eminim, ’insan olan bunlari yapmaz’ diyeceksiniz.Içiniz ‘ciz’ edecek, üzüleceksiniz ama yine hayatiniza devam edeceksiniz.Olur da bir kaç kisi de bu farkindaligi olusturabilmek için yayinliyorum bu mektubu!Lütfen dikkatle okuyun.Merhaba.Benim adim Ömer Faruk Bektas. Erzurumluyum. Yüzde 90 görme engelliyim.2018 yilinda girdigim üniversite sinavinda Türkiye genelinde 2018’inci oldum. Kendi sehrimde kalmaya karar verdim ve Atatürk Üniversitesi Psikolojik Danismanlik ve Rehberlik bölümüne kayit oldum. Batida engellilere karsi duyarlilik ve farkindalik var çünkü orada insanlar engellileri sosyal hayatin içerisinde sürekli görüyorlar ve biliyorlar. Ancak Erzurum’da insanlar sosyal hayatin içerisinde bir görme engelliye aliskin degiller ve bilmiyorlar. Ben istedim ki, Erzurum’da kalayim ve kendi topragimin insanlarina bu duyarliligi asilayabileyim. Ancak bunu yapmaya çalisirken, büyüklü küçüklü pek çok problemle karsilasiyorum. Bu problemler çözülebilecek problemler olmasina ragmen çözüm noktasinda kendimi hep yalniz hissettim. Size bu problemleri açiklayayim.Sehrin her tarafinda görme engellilerin kaldirimlarda rahat hareket edebilmelerine yardimci olan sari renkli belirteçli yollarin üzerine dikilen direkler, koyulan duraklar, esnaf tarafindan bilinçsiz olarak üzerine yerlestirilen esya ve malzemeler biz görme engellilerin rahat bir sekilde yürüyebilmelerine engel olmakta.Erzurum’da sadece görme engelliler degil, bedensel engelliler de problem yasamakta. Kaldirimlarin yüksek olmasi bir de üzerine bedensel engelli rampalarinin önüne araç park edilmesi görme engellileri oldugu gibi bedensel engellileri de rahatsiz ediyor.Bir diger problem ise toplu tasima. Aslina bakarsaniz benim en muzdarip oldugum konu. Söyle ki, toplu tasima araç kullanicilari engellilere karsi ilginç tutumlar sergilemekte.Hemen her gün, ’Araç engelli arabasina döndü’, ‘Git suraya otur’, ‘Sunu bi yere birakin’, ‘Sen tek misin?’, ‘Arabalara sürekli biniyorsunuz sizin yüzünüzden para kazanamiyoruz’, ‘Bu nasil bir is’ vb. söylemlerle karsilasiyoruz.Veya otobüste engelli erisilebilirlik altyapi sistemleri bulunmadigi için (görme engellilere bir sonraki ve su anki duragin isimlerini söyleyen sistemler, isitme engellilere yardimci olucu birkaç sistem ve söförlerin engellilerle iletisim üzerine egitimsiz olmasi) karsilastigimiz problemlerden bir kaçi.Durakta elimde bastonumla beklerken, elimde bastonu görüp sirf ücretsiz kart basacagim korkusundan beni almadan basip gitmesi, otobüste soförden A duraginda inecegimi yol boyunca defalarca hatirlatmama ragmen beni tamamen alakasiz ve hiç bilmedigim bir durakta birakmasi gibi basima sürekli gelen üzücü durumlar.Bütün bu problemler belediye yetkilileriyle çözülebilecek problemler olmasina ragmen gerçekten ilgilenen birilerini bulamiyorum veya ulasamiyorum.Son olarak size ilginç bir sey anlatarak bu yaziyi bitirecegim.Bir gün bindigim otobüsün söförü defalarca hatirlatmama ragmen beni hiç alakasi olmayan bir yerde birakti. Tabi bunun öncesinde otobüse bindigim andan itibaren incitici sözlerle beni gayet kirdi. Otobüsten inince büyüksehir belediyesinden ulasim müdürü sifatiyla birisiyle telefonda konustum. Sikayetimi dile getirdigimde, ‘Her söförün basina bir tane ahlak bekçisi dikemem. Bir sey olmaz. Hem Türkiye’nin en iyi ve en erisilebilir ulasim sistemlerinden birisine sahibiz. Bu konuda Türkiye’de en iyi üçüncüyüz’ dedi. Ancak daha ulasim sisteminin mobil uygulamasini bile kullanamiyoruz biz su anda.Sevgili Onur abi ben bir görme engelliyim hayati, rahat bir sekilde idame ettirmek herkesin oldugu gibi benim de hakkim. Insanlarin bilinçsizligi yüzünden ben ayda bir tane baston çöpe atiyorum bu durum beni, hem çok üzüyor hem de çok kiriyor. Insanlarin bilinçsizce yaptiklari beni asiri bir sekilde üzüyor. Bana yardimci olmayi kabul ettigin için sana çok tesekkür ederim.Insan olan bunlari yapmaz degil mi?Kendi adima bir Erzurumlu olarak senden özür dilerim Ömer Faruk.Söz veriyorum bundan böyle ben daha dikkatli, daha duyarli olacagim.Sen ve senin gibi görme engelli kardeslerimize, insanlik disi bu muameleleri reva gören, ‘potansiyel engelli’ olduklarini düsünemeyen ve hala ‘insanim’ diye aramizda dolasan bu yaratiklara karsi elimden gelen mücadeleyi verecegim.Yine söz veriyorum, olur da Büyüksehir Belediye Baskani Mehmet Sekmen bana randevu verir, gündeme dair sorularimi cevaplarsa emin ol, senin bu mektubunu kendisine iletecegim.