Issiz bir ormanda bir çitirtida hemen isitme duyumuz, bir gül bahçesindeki kokuda da koku duyumuz daha uyarici olurlar. Bazi filozoflar koku alma duyusuna fazla önem vermezler. Aristoteles ve Kant tarafindan koku alma duyumuz istenildigi degeri bulmamistir. Koku alma algilar siralamasinda dokunmayla birlikte en alt siralarda yer alir. Kant da bu duyguyu estetikten çikarmistir. Koklamayi özellikle hayvanlara özgü kilarlar.Ancak Condillac (1715- 1780) 1746 yilinda kaleme aldigi Duyumlar Üzerine Incelemeler adli eserinde insan bilgilerinin kaynagi deneydir: “Koku alma, isitme, tatma, görme ve dokunma duyumlardir. Condillac’a göre koklama duygusu en bas duygudur. Koku almayi sadece hayvanlara özgü kilmislarsa da bazi filozoflar yanilmislardir.”Dünya Saglik Teskilati tanimadigimiz ve ilk defa karsilastigimiz korona virüs karsisinda insanligin zor durumda oldugunu sik sik duyurmaktadir.Albert Einstein’in dedigi gibi: “Gerçeklikle karsilastirildiginda, bilimde vardigimiz düzey ilkeldir, çocuk oyuncagidir. Ama sahip oldugumuz en degerli sey de odur.”Bu durumda bizlere düsen ödevlerin de oldugunu unutmayalim.Parfümler, egzoz dumanlari, temizlik malzemeleri, ilaçlar ve kimyasallar koku – tat alma sinirlerini tahrip etmektedir. Korona virüs hastaliginin ilk belirtisi koku ve tat alma duyusu kaybidir. Çünkü virüs koku ve tat alma sinirleri vasitayla beyne ve tüm sinir sistemine yayilarak solunumu durduruyor. Eger koku-tat sinirleri çok saglikliysa virüsü yok ediyor. Degilse bu gümrük kapisindan içeri elini kolunu sallayarak giriyor. Koku ve tat duyulari saglikli üreme ve yasama için gerekli olan radarlardir. Eger bu yollari mahvedersek radarlarimiz felç olur ve virüs zafer ilan eder. Maalesef büyük sehirleri, evrensel fizik kurallarina aykiri olarak tasarimlayarak zararli bilgilerle insanin savunma merkezleri olan koku, tat, isitme ve tüm sinirleri çaresiz biraktik.Koku, tat ve isitme sinirleri, vücudu istila edecek olan zararlilari koku, tat ve sesi ile tanir. Virüslerin de kendilerine göre sesi, tadi, kokusu vardir. Ama bilincimizle fark edemeyiz. Bu sinirleri tehlikeli kokular ve insanin isitme gücünü asan her türden gürültülerle zedeleyerek bütün tehlikelere davetiye çikardik.Beynin temel savunma sinirleri olan mikroglialar virüslere karsi en geçilmez gümrük kapisi gibidir. Onlar görev yapamaz hale gelirse, virüsler bu yoldan rahatça yayilir.Yukarida Condillac’a göre, insanda koklama duygusu en bas duyguysa koku sinirleri suni kokulardan ve temizlik maddesi olarak kullanilan suni kimyasallarin buharindan ciddi derecede etkilenir.Koku sinirleri hasarlaninca, duyarliligini yitirince su hastaliklar kapimizi çalar:Çagin en tehlikeli süründürücü ve masrafli hastaligi olan Alzheimer ve Parkinson.Bagirsaklarda mikroplarla ciddi derecede savasan sistemlerde hasar ve yetmezlik.Annenin kokusunu örten suni kokularla çocuk anne arasindaki bag kopmaktadir. Montaigne Bütün Denemeler adli eserinde; ‘Bir kadin hiç kokmadigindan güzel kokar.” der. Anneler buna dikkat etmelidirler. Hayvanlar yavrulariyla koku yoluyla saglikli iliski kurmaktadir.Yeni dogmus yavrularin rizk pinari olan memelerde süt saliniminda bozulma, zehir pinarina dönüsme ve kuruma. Tehlikeli düzeyde hormonal bozukluklar. Agir zihin yikimi. Ve depresyon.Corona virüsü kadar tehlikeli olan bir diger kaçinilmasi gerek gürültüdür. Isitme organimizin en büyük düsmani gürültüdür. Gürültü ise savunma sistemimizi ciddi derecede bozar. Gürültü olusturdugu titresimlerle koku ve tat sinirlerinde, akcigerde ve sindirim sistemi yüzey savunma hücrelerinde parçalanmaya ve hasara yol açar. Bir çekiçle duvari delerek içeri giren hirsiz gibi hasarlik etkenleri de savunma hücrelerini kirarak içeri dalar.Kendi ellerimizle ve bilgisizligimizle kendi hayatimizi tehlikeye atmayalim. Temiz ve sesiz bir hayat en degerli bir hayattir.(Kaynak: Eur Rev Med Pharmacol Sci. 2020 Mar;24(5):2781-2783). (Kaynak: J Clin Invest. 2018). (Kaynak: Int J Neurosci. 2020). (Kaynak: Med Hypotheses. 2019). (Kaynak: J Invest Surg. 2019). (World Neurosurg. 2017).(Kaynak: Neuroscience. 2013).(Kaynak: Nord J Psychiatry. 2019). (Kaynak: J Neurotrauma. 2002).
