Mobbing uyguladi, isten attilar

Duydum…Horasan Devlet Hastanesi’nde çalisanlara kan kusturan birim müdürü dün Saglik Il Müdürlügü koridorlarinda turlamis. Artik benim yazimdan sonra ne dedi, nasil bir savunma yapti bilmiyorum, ancak er ya da geç kurdugu o korku imparatorlugunun altinda kalacagini biliyorum.Takipteyim!Bakin, bu mobbing öyle rezil bir seydir ki, insanin yasam sevincini tüketir.Basina gelmeyen bilmez. Kisi, insan olmaktan çikar, canli cesete dönüsür.Egosu tavan yapmis haysiyetsiz seflerin altinda ezilir, oyuncagi olursunuz.Uzatmayayim.Böylesine ezilen insanlarin sesine kulak verecegiz bugün ve bundan sonrasinda da…Simdiye kadar seslerini duyuramayan, ugradiklari mobbingin ardindan kapi önüne konulan 23 kisi…Iki yil öncesine kadar Erzurum PTT Basmüdürlügünde çalisan taseron postacilar, hukukmücadelesi veriyorlar.Kimi 5, kimi 10 yildir ekmeginin pesinde olan bu insanlar, kadrolu isçilerle ayni isi –ama bir degil bir kaç farkla– yaptilar.Bayram izni yok!Hafta sonu izni yok!Fazla mesai ücreti yok!Ikramiye yok!Bayrammis seyranmis onlara gelmemis zaten.Yetmemis gibi bir de kanunsuz bir sekilde tebligat dagittirmalar.“Yeseniz de bu yemeseniz de… Disarisi issiz kayniyor, yerinize onlari aliriz”Dayanamamislar adalete siginmislar. Is Mahkemesi’nde dava açmislar.“Vaaayy sen misin mahkemeye giden…”Psikolojik siddet baslamis.Cumartesi az olur, Pazar da çalistirmislar. Ögle yemegi sirasinda is çikarmislar.Tam eve gidecekken, “Surayi da burayi da dagitin…”Bagirmalar, çagirmalar…Sonra bir sabah tam dagitima çikacaklarken, postaci, postaci arkadasina ‘kötü haberi’ vermis.Birbirlerine, “isten çikarildiniz” tebligatini sunmuslar.Bazilarina da tebligat vermeden, sözlü olarak “gelme” demisler.En acisi da ne biliyor musunuz?‘Isveren tarafindan isçinin ahlak ve iyi niyet kurallarina aykiri davranisi nedeniyle’ deyip isten çikarilmislar.“Biz ne yaptik?”“Ne ahlaksizligimizi gördünüz?”“Kime sarkintilik ettik?”“Kim bizden sikayetçi?”Sorulari cevap bulmamis.Eslerinin, dostlarinin, arkadaslarinin, “yok canim!”, “acaba”, “yapmaz yahu…”, “olabilir mi?” gibi düsünce ve bakislari altinda ezim ezim ezilmisler.Biçare, solugu yine adliyede almislar.Bunca zaman issiz güçsüz, sigindiklari adaletten çikacak karari bekliyorlar.Gerçekten çok üzgünüm,Söyle agzimi doldurup bu insanlari, bu hale getirenlerin yüzüne tükürmek istiyorum.Ama ne yazik ki, elimden yazmak disinda bir sey gelmiyor.Bu firavun zihniyetini ben de Allah’a havale ediyorum.