Özellikle de seçici yeme, çocuklarda görülen en yaygin yeme problemleri arasinda sayilabilecegini anlatan Feyza Bayraktar, ”Genellikle, okul öncesi çaginda olan çocuklarda, yemek seçme siklikla görülür ve ileri ki yillarda kendiliginden ortadan kaybolur. Bazen, seçici yeme, uzun yillar devam edebilir. Eger çocugunuzun gelisimde, seçici yeme davranisindan dolayi bir problem yok ise o zaman endise etmeyin, ona biraz zaman verin. Yalniz, yine de yemek seçen çocuklari olan ebeveynlerin dikkatli olmasi gereken bazi noktalar vardir; onlari da hatirlatmak gerekir” dedi.
Yemek seçen çocuklarin, çogunlukla, belirledikleri üç-dört çesit yiyecegi yerler ve diger yiyecekleri yemeyi reddettigini anlatan Feyza Bayraktar, “Yedikleri yiyecekler daha çok; karbonhidrat, yag, seker içerigi yüksek yiyecekler olup, yemedikleri yiyecekler ise genellikle; süt-sebze-meyve grubunda olan yiyeceklerdir. Bu durumda, ebeveynler ya çocuklarina zorla yemek yedirmeye çalisirlar, ya da onlarin istedikleri yiyecekleri hazirlarlar. Seçici yeme problemi, her ne kadar yemekle ilgili gözüküyor olsa bile, asil problem yemek degil; çocugun yemegi kullanarak anlatmaya çalistigi seydir. Çogu zaman, çocuk yemek seçerek; anne ve babasina karsi, kendi kontrol gücünü ispat etmek ister. Özellikle, asiri korumaci, kontrolcü ebeveynlerin çocuklarinda, yemek seçme probleminin altinda yatan sebep; ebeveynlerine “Beni kontrol edemezsin.” mesaji vermek istemeleridir. Diger bir sebep ise; eger ebeveynler çok ilgisiz ise, çocuk yemek seçerek, ilgiyi üzerine çekmek ister. Istedigi ilgiyi, bozuk yeme davranisi ile almis olur. Çocuk, bazen, sadece ebeveynlerinin yaninda yemek seçer; fakat baska ortamlarda her yiyecegi yer. Bu davranis da “seçici yeme” olarak tanimlanabilir” diye konustu.
Yemek seçen çocuklari olan ebeveynlerin bir süre sonra, sadece çocuklarinin ne yiyip ne yemediklerine odaklandigini kaydeden Feyza Bayraktar, daha sonar sunlari söyledi:
“Çocuk, yeme davranisi araciligiyla ilgiyi çektigini görünce, bu davranisi devam ettirir. Durumu çözmek giderek zorlasir. Öncelikle, ebeveynlerin odaklarini çocugun yeme davranisindan çekmeleri gerekir. Çocuga zorla yedirmeye çalismak, yemedigi bir yiyecegi ödül vadederek yedirmeye çalismak; durumu çözmez, aksine ileride çözülmesi daha zor yeme bozukluklarinin önünü açar. Ailece sofraya oturmak, yemek odakli sohbetten uzak durmak, çocuk yemezse onu zorlamamak; yapilmasi gerekenler arasinda sayilabilir. Yemek hazirlarken, çocugunuzun yemedigi yiyecekleri, yedigi yiyeceklerle karistirmaniz da çocugunuzun yemedigi besin gruplarindan almasina yardimci olacaktir. Örnegin; eger çocugunuz sebze yemiyorsa, böregin içine sebzeyi püre yaparak karistirmak ya da yemedigi yiyeceklerle, yedigi yiyecekleri bir arada, yaratici, ilgi çekici sunumlarla önüne koymak da yardimci olabilir. Ebeveynler; “Çocugum aç kalacak.” endisesi yasadiklari için çocuga zorla yedirmeye çalisirlar. Oysa, çocuk aciktigi zaman, illa ki bir noktada yemek yiyecektir. O yüzden, sebze yemiyor diye, aç kalacak endisesi ile çocugunuza abur cubur vermekten olabildigince uzak durmaya çalisin. Ebeveynlerin, çocugun ne yiyip ne yemedigi ile ilgilenmeleri yerine, seçici yeme davranisi ile ne anlatmak istedigine odaklanmalari; çocugun belli bir süre sonra, yemegi kendisini ifade etme araci olarak kullanmasinin ortadan kalkmasina yardimci olacaktir. Eger, ebeveynler çocugun seçici yeme davranisi ile ne anlatmak istedigini bulmakta güçlük çekiyorlar ve seçici yeme davranisi, çocuklarini fiziksel, psikolojik ve sosyal olarak olumsuz yönde etkiliyorsa; o noktada mutlaka psikolojik destek almak gerekir.”
